En un momento dado

Zaterdag, 27 januari 2018

Op een gegeven moment, tijdens de voorloop van de gezinswandeling kom je o.a. oog in oog te staan met de gevolgen van de storm van de afgelopen week. Opvallend is dat er, lopend vanaf het BC richting millelamel, er een groot aantal fijnsparren het loodje heeft gelegd (het loodje ter plekke niet gevonden). 

Zelfs de millelamel ondervond schade door de storm. Is dus nu tot nader order afgesloten, maar ik vernam wel bij de telefoonboom het gerucht, dat de millelamel niet meer hersteld zou worden, maar ja bij die telefoonboom huizen veel kabouters en of die altijd alles weten?

Dat het de laatste tijd niet alleen veel gewaaid heeft, maar ook de regen zijn best heeft gedaan bleek wel bij een kort bezoek aan de vogel kijkhut, het plasje was een aardig groot ven geworden.

Erbarmelijk was het aanzicht van de jeneverbessen in de voormalige landschappentuin, veel schade bij deze langzaam groeiende naaldbomen en weinig kans op herstel, jammer, jammer.

Typerend dat iets verderop  de berken er nog steeds fier bijstonden. Ondertussen was de wind zodanig toegenomen waardoor zij toch enigszins in beweging waren gekomen, maar ook bewegende beelden zijn soms aardig om aan te zien.

Op het einde van het voorloop rondje weer terugkomend bij het BC miste ik het aanzicht van de boom op het plein. Hij had ruimte gemaakt voor een stuk ander hout, ons voorlopig onderkomen tot de zomer 2019 als voorloper (haha) van het nieuwe “landhuis”. Zal verleden week ook geen pretje zijn geweest om dakplaten te leggen.

Verderop het plein kon je zien, dat niet alleen de zwijnen gaten kunnen graven, de eerste energieke voorbereidingen voor de nutsvoorzieningen voor het “landhuis” waren duidelijk aanwezig.